5. نقش درخت در زندگی انبیاء الهی علیهم صلوات الله قرآن کریم، در تشریح حوادث زندگی پنج نفر از پیامبران الهی به نقش درخت اشاره کرده است:
الف ـ آدم (ع) : درخت در ماجرای زندگی و خروج حضرت آدم (ع) از بهشت در قران کریم به کرات مورد تذکر قرار گرفته است . از جمله در آیه 35 سوره بقره آیات 19 تا 22 سوره اعراف و آیه 120 سوره طه .
ب ـ یونس (ع) : « یونس فرزند متا، یکی از انبیاء الهی است که خداوند او را برای هدایت و ارشاد مردم سرزمین نینوا برانگیخت. ولی چون در مدت اقامت در شکم حیوان دریایی نحیف و رنجور شده بود، خداوند « درختی از کدو را بر سر راه او رویانید تا در سایه آن آرامش یابد، از میوهاش بخورد و نیرو و توان از دست رفته را بازیابد: « فنبذناه بالعراء و هو سقیم و انبتنا علیه شجرة من یقطین » ( صافات / 145 و 146 ) .
ج ـ موسی (ع) : درباره نقش درخت در زندگی حضرت موسی (ع) نیز در قرآن کریم آیات چندی موجود است . مهمترین فرازهای آن مربوط به زمانی است که موسی (ع) در پی یافتن پناهگاهی برای خود وخانوادهاش، به کوه طور میرود. در آنجا خداوند از وراء درختی با او مکالمه فرموده، او را به رسالت مبعوث میفرماید . از جمله در آیه 30 سوره قصص آمده است; « فلما ایتها نودی من شاطی الواد الایمن فی البقعة المبارکة من الشجرة ان یا موسی انی انا الله رب العالمین».غیر از این بخش، زمانی که ساحران به حقانیت دعوت موسی اعتراف می کنند. فرعون که هرگز انتظار این واقعه هولناک را نداشت خشمگینانه آنان را مورد تهدید قرار میدهد که شما را از شاخههای نخل ـ در حالی که دست و پایتان را بریدهایم ـ آویزان خواهم کرد : « فلا قطعن ایدیکم و ارجعکم من خلاف ولأصلبنکم فی جذوع النخل و ... »طه/71).
د ـ عیسی (ع) : زمانی که مریم (س) به هنگام ولادت حضرت عیسی(ع)، از قوم خود کناره میگیرد، در صحرا در کنار درخت خرمایی فرود میآید و خداوند به او ندا میدهد که : « و هزی الیک بجذع النخل تساقط علیک رطباً جنیاً فکلی واشربی و قری عیناً ...» ( مریم /25و26) .
هـ ـ پیامبر اسلام (ص) : از مجموع زندگی پیامبر اکرم (ص) آنجا که درخت در آن نقش داشته و در قرآن کریم بدان اشاره شده، تنها ماجرای بیعت رضوان است که در سال هفتم هجری اتفاق افتاد و مسلمانان در مسیر حرکت به سوی مکه، برای انجام مراسم حج در مکانی به نام « حدیبه » با آن حضرت مجدداً بیعت نمودند و بر ایمان به خدا و پیامبرش و نیز یاری و امداد آن حضرت (ص) و دین مبین اسلام تأکید کردند که آیه 18 از سوره مبارکه فتح پیرامون این ماجرا نازل شد : « لقد رضی الله عن المؤمنی اذیبا یعونک تحت الشجرة فعلم ما فی قلوبهم فانزل الشکینة علیهم و اثابهم فتحاً قریباً.»